Binnen het politieonderwijs en -onderzoek delen medewerkers
veel mooie verhalen over wat zij beleven in hun vak
als docent of onderzoeker. Dergelijke verhalen vind je nu ook hier. Steeds schrijft een andere collega een verhaal
over iets wat hij of zij heeft meegemaakt. Zo geven
we de lezer een kijkje in de keuken van de Politieacademie.
IK, en alleen IK
Ze was jong, tenger en breekbaar. Toen we aankwamen stond ze alleen in een hoek van de stationshal. ‘Kijk’, zei ze met een trillende stem, en ze legde haar vinger op haar kin. ‘Ze sloeg me hier met haar vuist’. ‘Ik wilde niet dat ze achter me door het poortje glipte’. Lees verder
Be(ver)wondering
De
wijkagent rijdt in het park een kunstmatig aangelegde heuvel op. Twee meisjes
wandelen voor de auto. Ze gaan niet opzij. Af en toe kijken ze uit hun ooghoek
of er al frustratie te merken is bij de agent achter het stuur. Hij blijft kalm
en rijdt stapvoets, gelijk aan hun tempo. Boven op de heuvel hangt een groep
jongens van een jaar of 15 rond een paar scooters. Lees verder
Zullen we verder kennismaken?
Ik had haar zo gewaarschuwd dat ze met de kleding uit het rek niet te dicht bij de uitgang mocht komen! De oude moeder van mijn vriend was een paar dagen op bezoek en wilde souvenirs kopen voor de familie. Maar ze kende het beveiligingssysteem in de Nederlandse winkels niet. Het is alweer een paar jaar geleden; die vriend en ik waren asielzoekers. Al wisten we het zelf niet, want dat woord was nog niet uitgevonden. Lees verder
Twee foto’s en een waarschuwing
Ik bel aan en zie door het raam een man en een vrouw in de kamer zitten, met een bordje boerenkool op schoot. Het ‘6 uur’-journaal bericht hen over de situatie in binnen- en buitenland. Buiten staan mijn collega en ik in de regen. Verderop in de straat zitten nog twee collega’s in een auto.
De vrouw staat op, opent de deur en staat ons te woord. Lees verder
Zweeds bezoek
‘Het leuke van bezoek rondleiden, is dat je zelf ook een kijkje in de keuken krijgt van de Politieacademie. Zo ook afgelopen april, toen vier Zweden het Programma Versterking Professionele Weerbaarheid (PVPW) bezochten. De collega’s zijn werkzaam binnen de Zweedse politieorganisatie en zijn geïnteresseerd in wat wij zoal hebben ontwikkeld binnen het programma. Ik neem jullie graag mee naar de dag zelf.' Lees verder
Kokervisie
Het is de afsluitende dag van de opleiding 'Effectief handhaven in het verkeer'. Na vijf lesdagen met mijn studenten te hebben doorgebracht, mag ik nu bij een grote verkeerscontrole zien wat ze allemaal geleerd hebben.
De controle is al even aan de gang als ik in de verte een politiemotorrijder zie aan komen, met achter zich een, op het eerste gezicht, nogal gammel busje met aanhanger. Mijn collega's zouden zeggen: 'het wrak van de week'. Het busje wordt uiteráárd in het controlestraatje geparkeerd waar ik bij sta. Mijn verkeershandhavend hart begint sneller te kloppen en ook mijn studenten zijn enthousiast, merk ik: 'Snel erheen!' Lees verder
"Ik heb niks met computers"
De gezette vijftiger die die ochtend als een van de laatsten mijn klaslokaal binnenschoof, liet er geen gras over groeien. Hij had zich voorgenomen het vooral héél duidelijk te maken: hij zat hier alleen maar omdat hij gestuurd was, hij zou het positief aankijken maar vooral z'n eigen gang gaan.
Honderd kilo in de weerstand, hem konden ze niks maken. Lees verder
