De afronding van mijn proefschrift loopt in de zomer van
2020 een passende vertraging op, vanwege de valorisatie richting het
visitatieproces rondom de bacheloropleiding.
De term reflective practitioner – uit het gelijknamige
boek van Donald Schön - wordt veel gebruikt als ideaaltypische duiding van
frontlijnwerkers. Schön schreef ook een vervolg: Educating the reflective
practitioner waarin hij pleit voor het scholen van professionals, niet
afgezonderd op school, maar vanuit ‘practicums’. Deze opvatting sluit aan bij gangbare
beelden over het opleiden van het politiemensen, ietwat clichématig verwoord
als: ‘politiewerk leer je op de straatacademie en niet op de politieacademie’.
De visitatie van de bachelor
of policing staat specifiek in het teken van een aantal concrete
verbeterpunten op het gebied van transparant en objectief toetsen en de kwaliteit
van de begeleiding in de praktijk. Overkoepelend is het echter de vraag – Schön
indachtig - hoe kenniswerkers in de politie moeten worden opgeleid om hen voor
te bereiden op hun positie tussen de linies van het veiligheidsveld.
In de voorbereiding op de visitatie lever ik een bijdrage,
zowel aan dit verhaal als aan de concrete verbeterpunten ten aanzien van het
curriculum. Hierbij koppel ik de empirische bevindingen en de theoretische
duidingen uit het proefschrift aan mijn ervaringen als docent om een doorleefd
verhaal over te brengen. Deze positie op het grensvlak van onderzoek en
onderwijs maakt dat de valorisatie richting visitatie vrij vanzelfsprekend
verloopt. Hopelijk wordt dit in oktober ook door de commissie zo ervaren
en oordeelt zij dat de Politieacademie inmiddels een overtuigende visie heeft
ontwikkeld op educating the knowledge worker in policing.
