Vorige maand beschreef Parool-journalist Paul Vugts hoe de Corana-crisis voor de opsporing een kleine ‘blessing in disguise’ werd in Amsterdam-west. De epidemie zorgde er namelijk voor dat er een paar grote successen geboekt konden worden in de bestrijding van de ondermijnende criminaliteit in de wijk. Opeens was capaciteit geen probleem meer! Door de lockdown daalde immers het aantal inbraken en overvallen en hoefde er geen agenten te worden ingezet bij voetbalwedstrijden. Agenten mochten even niet meer naar een cursus of training. Vakanties werden opgeschort. Vergelijkbare ontwikkelingen zag je ook elders in land. Plotseling was er capaciteit vrij om urgente zaken aan te pakken, zoals (de helaas ook door de pandemie toegenomen) cybercriminaliteit.
Het kan natuurlijk bij een tijdelijk succes blijven. Helaas zagen we met de versoepeling van de maatregelen de high impact crime alweer stijgen. Ook politiemensen gaan alweer op vakantie en je moet niet eens willen dat we in de toekomst niet meer naar cursussen en trainingen willen gaan. Het is dus heel goed mogelijk dat met elke versoepeling het politiewerk weer meer business as usual wordt (ervan uitgaand dat we het virus echt weten te verslaan natuurlijk).
Maar te veel business as usual zou een gemiste kans zijn. Als professionals in de opsporing worstelen we met een gebrek aan capaciteit. Terecht wordt er regelmatig gevraagd om meer mensen en middelen om bijvoorbeeld de georganiseerde drugscriminaliteit beter aan te kunnen pakken. Samenwerking met partners bieden ook kansen om meer te kunnen doen. Maar een crux zit ook in de noodzaak om flexibeler en slimmer te gaan worden. De blessing in disguise in elke crisissituatie is dat je plotseling de vrijheid hebt om dingen anders te doen, de prioriteiten te verleggen en daarbij kansen te benutten. Onze huidige politieorganisatie, met al haar gestolde werkprocessen en structuren, voelen we ons te vaak gehinderd om te doen wat we op dat moment moeten doen. Ik zou daarom zo graag het gevoel vast willen houden dat het anders kan.
Ik schrijf dit op een moment dat de hack van Encrochat in de criminele wereld nog fors nadreunt. Een schat aan informatie is daardoor de politie en het OM in de schoot geworpen. Ik denk dat iedereen die betrokken is bij de opsporing de gelegenheid wil benutten om zo veel mogelijk leidende criminelen achter slot en grendel te krijgen en de structuren waarin ze opereren een slag toe te brengen. Ik stel me een opsporing van de toekomst voor waardoor we dit soort kansen nog sneller kunnen benutten doordat we veel beter in staat zijn onze capaciteit en manier van werken aan te passen. Een organisatie waarin we nog beter in staat zijn in te spelen om nieuwe mogelijkheden en dreigingen.
Reacties? Mail dan naar: kwaliteitopsporing@politie.nl
Columnist van dienst: Frank Smilda
Sectorhoofd Dienst Regionale Informatie Organisatie, Eenheid Noord Nederland
Leestips: https://www.parool.nl/amsterdam/de-achterkant-van-amsterdam-zwakbegaafd-en-een-carriere-als-drugsbaas~ba10cf50/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
