Het verhaal van Elisa Een nieuwe lichting studenten aan de Politieacademie is deze week begonnen met de introductie. Ze maken voor het eerst kennis met de opleiding én met elkaar. Dat is natuurlijk ontzettend spannend! Elisa (19) begon in april aan de Politieacademie in Leusden en vertelt hoe zij haar introductie toen beleefde. ‘Ik heb vier weken vakantie gehad en ben net begonnen aan kwartiel twee van de opleiding. We krijgen les in kwartielen, blokken van drie maanden. Tot nu toe vind ik het erg leuk, terwijl ik vroeger helemaal niet per se bij de politie wilde. Eigenlijk wilde ik altijd iets met paarden doen. Na het vmbo, volgde ik een opleiding marketing en communicatie. Tijdens mijn stage, merkte ik dat werken op kantoor niets voor mij is. Daarna stapte ik over naar een beroepsbegeleidende leerweg opleiding (BBL) waarbij ik met paarden werkte. Dat werk vond ik leuk, maar ik wil dit niet voor de rest van mijn leven doen.’ ❛❛ Mijn nieuwsgierigheid naar de politie groeide hierdoor, waardoor ik me steeds beter ben gaan inlezen over werken bij de politie. ‘Ik volgde al een tijdje het Instagramaccount van de politie. Daar zag ik steeds de campagne ‘Kom bij de politie’ voorbijkomen. Mijn nieuwsgierigheid naar de politie groeide hierdoor, waardoor ik me steeds beter ben gaan inlezen over werken bij de politie. Ik heb alle studenten- en docentenverhalen gelezen die ik kon vinden op de website van de Politieacademie en natuurlijk ook deze rubriek #Ondervraagd.’ Plaatje compleet ‘Via de website ‘Kom bij de politie’ zag ik dat er een online voorlichtingsavond van de Politieacademie in Amsterdam was. Omdat ik daarna meer wilde weten, ben ik ook naar een voorlichtingsdag gegaan. Dat overtuigde me écht om bij de politie te gaan. De mensen waren vriendelijk, ik kreeg duidelijke uitleg over het politiewerk en er waren ook studenten aanwezig die hun ervaring deelden. Dit maakte het plaatje voor mij echt compleet. Ik wist ook niet dat ik met mijn vmbo-GT diploma bij de politie terechtkon.’ ❛❛ Wat moet ik allemaal gaan doen? Krijg ik hetzelfde programma? Ga ik ook stuk? Zijn ze streng? En wat als ik niemand aardig vind?’ Docuserie Blauw bekeken ‘Voordat de introductie startte, heb ik alle afleveringen van de docuserie Blauw bekeken. Dat vond ik best heftig. Sommige studenten hadden het tijdens de introductie echt zwaar. Toen vroeg ik me wel af: Wat moet ik allemaal gaan doen? Krijg ik hetzelfde programma? Ga ik ook stuk? Zijn ze streng? En wat als ik niemand aardig vind?’ ‘Gelukkig bleek het allemaal vooral spannend, maar niet vervelend. Het was even wennen om met je team medestudenten ineens in één kamer te zitten. ‘Hoe is deze groep?’ en ‘wat vinden ze van mij?’ schoot er door me heen. Normaal praat ik makkelijk met vreemden, maar als het gaat om mensen met wie ik twee jaar intensief ga samenwerken, dan word ik toch stiller. Ik ben namelijk zowel op de basisschool als de middelbare school gepest. Daardoor vind ik het lastig om nieuwe mensen te ontmoeten met wie ik een langdurige band moet opbouwen.’ Je leert samenwerken ‘Toch ging het kennismaken verrassend snel omdat het erg intensief is. Al na een paar dagen durfde ik te vertellen over mijn ervaringen op school. Dat hielp enorm. Ik heb echt het gevoel dat we elkaar nu al heel goed kennen. De eerste twee weken, eigenlijk de hele eerste periode, waren zó intens, dat het voelt alsof ik mijn medestudenten al jaren ken, terwijl we elkaar pas twaalf weken kennen. Elkaar leren kennen is niet altijd makkelijk hoor. Je ziet ook elkaars minder leuke kanten en je bent het niet altijd met elkaar eens. Maar je leert samenwerken, elkaar respecteren en op elkaar vertrouwen. Uiteindelijk heb je veel aan elkaar: als de één iets niet weet, weet een ander in het team het wel.’ Het is anders dan op tv ‘Wat me opviel tijdens de introductie, is dat het beeld dat ik had van het politiewerk, anders is dan wat je op televisie of in het nieuws ziet. In werkelijkheid reageert 90% van de mensen normaal als je ze aanspreekt, of een bekeuring geeft. Slechts 10% reageert moeilijker en 1% zorgt echt voor de grote problemen.’ ‘En dat uniform... Ja, dat doet echt iets met je. Je weet: als je straks in uniform op straat loopt, dan kijken mensen anders naar je. Burgers verwachten dat je altijd het antwoord weet of een oplossing hebt. Het uniform schept verwachtingen. Op het moment dat je het tijdens de introductie voor het eerst mag aantrekken, voel je je écht onderdeel van de Blauwe Familie.'