De opsporing blijft toch altijd bestaan? Dat is een idee dat
ik ook zelf niet los kan laten. Net als veel van jullie ben ik opgegroeid met
de overtuiging dat de recherche-afdeling een pijler onder de politie en het OM
is. Natuurlijk moet er veel veranderen, maar zijn we de afgelopen jaren niet al
in staat geweest om ons te vernieuwen? Het is een optimisme dat ik graag vast
wil houden. Veranderingen zijn alleen mogelijk als we het vertrouwen hebben dat
we ons ook echt kunnen verbeteren.
Tegelijkertijd moet je waken voor teveel vertrouwen. Ik moet
de laatste tijd vaak denken aan de firma Kodak Eastman. Het was een bedrijf dat
tot het begin van de eenentwintigste eeuw niet kapot leek te kunnen gaan. Kodak
was bijna synoniem voor ‘filmrolletje’. Toch ging de firma bijna failliet,
nadat het eerst links en rechts werd ingehaald.
Was het omdat Kodak niet wilde vernieuwen en daardoor de
sprong naar de digitale fotografie niet wist te maken? Dat is eerlijk gezegd
een veel te gemakkelijke conclusie. Kodak stond in 1975 zelfs aan de wieg van
de digitale fotografie. Net zoals ook politie en OM al veel stappen hebben
gezet richting de modernisering en vernieuwing van de opsporing.
Waar Kodak echter niet op inspeelde was dat die
digitalisering werkelijk alles in de wereld van de fotografie en film op z’n
kop zou zetten. De leiding dacht dat de markt voor een groot deel zou blijven,
zoals ze was. Zou teveel vernieuwen, niet leiden tot verwaarlozen van
traditionele producten, zo vroeg de leiding zich af. Daardoor veranderde ze
uiteindelijk onvoldoende. Dat is een reflex waarvoor ik ook wel eens bang ben
bij de vernieuwing van de opsporing.
Ik ben daarom zo blij met de Sterkte-Zwakte analyse die S.
Huisman, M. Princen, P. Klerks en N. Kops voor het Programma Herijking
Opsporing hebben geschreven.
In hun net verschenen rapport
zijn ze positief over de vernieuwingen. Maar het leest vooral als een
aansporing om heel veel verder te gaan. De wereld waarin we als opsporing
opereren, verandert nog sneller dan die van de fotografie. Het vereist een
nieuwe manier van denken, organiseren, innoveren, omgaan met (de eisen van)
klanten/burgers, leiding geven en samenwerken. Vernieuwen via de geleidelijkheid is
dan niet genoeg. Als we niet willen eindigen als Kodak Eastman zullen we onze
werkwijze radicaal moeten veranderen.
Columnist van dienst: Wim van Amerongen
Programmadirecteur Herijking Opsporing
Reageren? Mail naar
kwaliteitopsporing@politie.nl 
