Organisatie van gebiedsgebonden politiewerk

Samenstellers: Adri Rademaker en Marta Dozy

Referent: Peter van Os

Laatst gewijzigd: 12 augustus 2013

Op de vraag hoe je gebiedsgebonden politiewerk moet organiseren, werden door de voormalige korpsen verschillende antwoorden gegeven. Zo koos het ene korps voor kleinschalige teams, die alle basispolitiezorgtaken uitvoerden, het andere korps koos voor de wijkagent als specialistische functie naast andere functies. Weer andere korpsen kozen voor varianten ertussen in. De bekendste zijn: alle processen gescheiden, met de wijkagent als specialistische functie en: wel een wijkteam met een leidende rol voor de wijkagent maar de noodhulp apart. De vraag naar gebiedsgebonden politie als functionaliteit (naast andere functies binnen de politieorganisatie) of als (organisatie)concept leek in eerste instantie beantwoord in Politie in Ontwikkeling (2005): "het gebiedsgebonden werken blijft een leidend principe voor de Nederlandse politie". Het vertalen van dit principe naar de organisatie van GGP bleef echter de verantwoordelijkheid van de korpsen zelf.

Met de keuze van de nationale politie voor robuuste basisteams, die alle basispolitietaken zelf uitvoeren en over eigen opsporingscapaciteit beschikken ter bestrijding van de veel voorkomende criminaliteit, verdwijnt gebiedsgebonden politie als functionaliteit. De positie van de wijkagent in de basisteams wordt versterkt door hem of haar als belangrijke schakel tussen binnen en buiten te definiëren, voor tenminste 80% van de tijd wijkwerk te laten verrichten en door, gemiddeld, per 5.000 inwoners één wijkagent aan te stellen. Gebiedsgebonden politie als (organisatie)concept - en dus ook betere afstemming en samenwerking tussen de hoofdprocessen - zal de komende jaren worden versterkt door, vooral, een van de strategische doelen van de nationale politie: betere politieprestaties. Om dit te bewerkstelligen wordt ingezet op, onder andere, betere lokale verankering, een betere netwerkaanpak, meer professionele ruimte voor medewerkers, en leidinggevenden die sterker en zichtbaarder betrokken zijn bij de uitvoering. Zaken die naadloos aansluiten bij het concept contextgedreven werken, dat in 2011 werd geïntroduceerd en waarmee sindsdien wordt geëxperimenteerd in een aantal basisteams.

Verder lezen

Straver M.A., R. Ulrich en I. van Duijneveldt (2010). Gebiedsgebonden politie; maatschappelijke integratie en het organiseren van politiewerk. Apeldoorn: Politieacademie. Hieruit: Hoofdstuk 3: Facetten van GGP, pp. 25-34.

Dinten W.L. van, L.C. van Dinten, I.F.M. Schouten en D.C. van Voorthuijsen (2011). Omdat de samenleving eraan toe is’. Naar een lokaal contextgedreven, regionaal en landelijk systeemgedreven Nederlandse Nationale Politie. Wijk bij Duurstede: Stichting Bascole. Hieruit: Bevindingen, pp. 7-22. Effecten van transformeren van de politieorganisatie, pp. 32-37.

Fragmenten uit Ontwerp-, Inrichtings- en Realisatieplan (alle uit 2012) over missie, kernwaarden, basisteams en doelen. Het stuk ‘Uit het Inrichtingsplan’ is op PKN geplaatst.

Vlek, F. en P. van Reenen (red.) (2012). Voer voor kwartiermakers. Wetenschappelijke kennis voor de inrichting van de Nationale Politie. Apeldoorn: Politie & Wetenschap. Hieruit: Hoofdstuk 10: Jan Terpstra, Eric Bervoets en Peter van Os, Nationale Politie en gebiedswerk: kanttekeningen vanuit wetenschap en onderzoek, pp. 139-167.